Beroepsdeformatie
Als je zelf onderwijservaring hebt is er namelijk een nadeel. Je kunt niet meer onbevangen naar andere docenten kijken. Ook mijn oud-studiegenoten herkennen die aandoening. En dat is een probleem want je komt om te leren. En leren gebeurt dan juist niet.
Je bent onophoudelijk aan het observeren over hoe de docent het doet, hoe de groep reageert. Je beoordeelt opbouw, organisatie, werkvormen en interactie. ‘Nu een interventie nu! Jeetje waarom laat je dat nou lopen?!’ Beroepsdeformatie in optima forma. Nee, opleidingen en trainingen werken niet voor mij.
Door te onderzoeken leer je
Wat wel werkt, heb ik de afgelopen maanden mogen ervaren. Door mijn advieswerk bij universiteiten was ik geïnteresseerd in de kwaliteit van universitaire docenten. Omdat ik weinig literatuur kon vinden over dit onderwerp ontstond het idee om zelf een onderzoek te doen. Toen ik dit aan collega’s vertelde, was Jelger -die net bij Goudsteen was begonnen- direct enthousiast. We gingen het onderzoek samen doen!
Topdocenten als inspiratiebron
We zijn het hele land doorgereisd voor gesprekken met topdocenten. Alle universiteiten hebben we bezocht. Bij elke universiteit hebben we de Docent-van-het-Jaar geïnterviewd. Enorm inspirerend en leerzaam. We hebben inzicht gekregen in de kenmerken van topdocenten, de onderwijscultuur leren doorgronden en aanbevelingen opgehaald voor universiteiten.
Schrijven als leerproces
Onze bevindingen hebben we beschreven in een onderzoekspaper. Het schrijven daarvan was ook leerzaam. Over wat een goede lay-out is, welke schrijfstijl het beste past en natuurlijk de feedback van meelezers. Ook al was dat soms pijnlijk als het over correcties ging.
Vooral anderen moeten ervan leren
Door dit onderzoek heb ik enorm veel geleerd. Maar eerlijk gezegd vind ik dat het minst belangrijk. Ik hoop vooral dat universiteiten er iets van oppikken. Dat anderen er van leren. Want ja, eens een leraar altijd een leraar.